Πράγα - Άνθρωποι στο κενό!

Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και οι Πραγινοί έχουν τις κακές τους συνήθειες. Απλά η συνήθεια των Πραγινών είναι λίγο πιο περίεργη από αυτές του μέσου ανθρώπου. Έχουν το συνήθειο να πετούν ανθρώπους από ψηλά! Αυτή η ιστορία ξεκίνησε το 1393 και το τελευταίο περιστατικό έγινε το 1948.



Το άγαλμα του Άγιου Jan
στη Γέφυρα του Καρόλου



Το 1393 λοιπόν, ο βασιλιάς Βενσέσλαος Δ΄ έδωσε εντολή στους ανθρώπους του να πετάξουν από τη γέφυρα του Καρόλου τον γενικό εφημέριο της αρχιεπισκοπής ονόματι Jan Nepomuchy. Ο λόγος ήταν πως δεν αποκάλυπτε στον βασιλιά τα μυστικά της βασίλισσας κατά την εξομολόγηση. Το αποτέλεσμα ήταν να πνιγεί στα κρύα νερά του Μολδάβα και στη συνέχεια να τον ανακηρύξουν Άγιο και επειδή οι Τσέχοι έχουν και χιούμορ των θεωρούν άγιο-προστάτη από τις πλημμύρες!



Η αναπαράσταση της Πρώτης
Εκπαραθύρωσης της Πράγας!



Λίγα χρόνια αργότερα, το 1419, με τον Βενσέσλαο πάντως να έχει πεθάνει, είχαμε την Α’ Εκπαραθύρωση της Πράγας. Οι οπαδοί του Γιαν Χους, ενός προδρόμου του Λουθήρου που έκραζε την καθολική εκκλησία πέταξαν τον δήμαρχο της Πράγας και τους συμβούλους του από τα παράθυρα του Νέου Δημαρχείου σκοτώνοντας τους. Με αυτό τον τρόπο εξέφρασαν την αντίθεση τους στην αρνητική άποψη του Δημάρχου απέναντι στις θέσεις του Χους.

Τα χρόνια πέρασαν και ήρθε η ώρα για μία ακόμη θρησκευτική εκπαραθύρωση! Η Β’ Εκπαραθύρωση της Πράγας δεν προξένησε τον θάνατο των θυμάτων της αλλά προξένησε τον θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων μιας και ήταν η αφορμή για τον Τριακονταετή πόλεμο. Ήταν 23.5.1618, την εποχή του Κέπλερ δηλαδή, όταν περίπου εκατό Βοημοί ευγενείς προτεστάντες εισέβαλλαν στην καγκελαρία για να διαμαρτυρηθούν για την ανάκληση του νόμου του Ροδόλφου περί θρησκευτικής ανεκτικότητας και τη διάλυση της Βοημικής εκκλησίας που είχε στηθεί από τον Χους πριν τόσα χρόνια. Στα πλαίσια του εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών οι προτεστάντες πέταξαν από το ανατολικό παράθυρο της καγκελαρίας δύο καθολικούς συμβούλους και έναν γραμματέα. Και μάλιστα τονίζοντας την χριστιανική τους πίστη όταν αυτοί πιάστηκαν από το παράθυρο άρχισαν να τους χτυπούν τα δάκτυλα με τις λαβές των σπαθιών τους. Πάντως αυτοί οι τρεις ήταν τυχεροί, κάτω από το παράθυρο υπήρχε μία τάφρος με βοθρολύματα και έτσι έπεσαν στα «μαλακά». Το τι συνέβη στη συνέχεια θα το δούμε συνοπτικά στην επόμενη ανάρτηση.



Το παράθυρο του κάστρου από όπου
έπεσαν οι τρεις καθολικοί κατά τη
Δεύτερη Εκαπαραθύρωση της Πράγας.



Μετά πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να δούμε μία επιστροφή στην κλασική Πραγινή παράδοση. Ήταν το 1948 όταν ο φιλελεύθερος υπουργός εξωτερικών Jan (σε όλες αυτές τις πτώσεις υπήρχε στην κουβέντα κάποιος Γιάννης…) Masaryk που έκανε αγώνα για να μειώσει τη δύναμη των κομμουνιστών στον κυβερνητικό συνασπισμό βρέθηκε στο προαύλιο του υπουργείου κάτω από το ανοικτό του παράθυρο. Στην αρχή οι αρχές άρχισαν να ψάχνουν τον δολοφόνο αλλά όταν λίγους μήνες αργότερα οι κομμουνιστές έκαναν πραξικόπημα και ανέλαβαν την εξουσία η υπόθεση έκλεισε σαν αυτοκτονία. Ο Στάλιν θα ήταν περήφανος, η δουλειά έγινε και μάλιστα με στυλ!

Με όλα αυτά τα περιστατικά λοιπόν δεν απορεί κανείς που ξαφνικά, μία ωραία πρωία του φθινοπώρου του 1989 οι Σοβιετικές δυνάμεις αποχώρησαν από την πόλη μαζικά, ήρεμα και ειρηνικά. Μάλλον αν το έκαναν πιο σταδιακά όλο και κάποιοι θα είχαν φύγει από κάποιο παράθυρο!